Een electorale en socio-professionele analyse van het Vlaams-nationalisme in West-Vlaanderen, 1938-1976- 2000.

Het Vlaams-nationalisme tijdens het interbellum kan bestempeld worden als een echte rurale volksbeweging die zich weet te transformeren naargelang de socio-economische streek waarin wordt geopereerd. Hiermee bevestigt het VNV de recentste bevindingen over de sociologie van het Nazisme. In 1976 behoudt de VU dit populair karakter maar de sterkste electorale resultaten worden behaald in stedelijke gebieden. In 2000 haalt het Vlaams Blok de beste resultaten in deze gebieden terwijl de VU net in deze gebieden zijn grootste verliezen lijdt. De VU wordt terug gekenmerkt als een volkspartij terwijl het Vlaams Blok vooral de laagste sociale klassen aanspreekt. Hierdoor kunnen we concluderen dat het VNV de sociologische politieke pendant van de VU was. De politieke pendant van het Vlaams Blok is vooral Rex gezien beide partijen de laagste sociale klassen aantrekken